“De pen kon ik nooit laten liggen. Verhalen, boekjes, interviews, columns, verslagen; veel kwam op papier. Schrijven vergelijk ik altijd met het leggen van een ei. Als ik de kippen bij de buren triomfantelijk hun mooie legsel hoor produceren, moet ik er vaak aan denken. Indrukken vastleggen, sfeer geven, de juiste snaar raken: het geeft een heleboel voldoening. Wat eraan voorafgaat, is zeker zo leuk. Deuren in BaMi gaan gastvrij open, kopjes koffie worden ingeschonken en de verhalen vliegen over tafel. Men kijkt de nieuwe uitgave bijna de drukkerij uit en herkenning en waardering in het dorp zijn het resultaat. En wat een diversiteit is er te vinden! We zijn nog lang niet uitgeschreven…..”